Nośnikiem przełomowym, o kluczowym znaczeniu na kilka stuleci – z uwagi na trwałość, dostępność, wygodę, niską cenę – stał się papier.
Kolejnym przełomowym wydarzeniem w konstruowaniu nośników danych było opracowanie medium, które mogłoby być odczytywane bezpośrednio przez maszynę. Przykładowe to:
- taśma papierowa, sterująca krosnem
- walce kolczaste orchestrionów i katarynek.
Wspólną wadą wymienionych nośników była niska gęstość zapisu, która w połączeniu ze stanem ówczesnej techniki w praktyce uniemożliwiała konstruowanie rozwiązań pozwalających na zapis i odczyt szerokiego spektrum typów danych.
Sytuacja ta zaczęła ulegać zmianie wraz z opracowaniem na początku XIX wieku materiałów światłoczułych na potrzeby fotografii. Szklane płytki powleczone warstwą światłoczułą, a później błona fotograficzna stanowiły nośniki pozwalające na wierne rejestrowanie obrazu. Niedługo potem pojawiły się bęben fonografu i płyta gramofonowa, pozwalające na odwzorowanie fali dźwiękowej (w odróżnieniu od kolczastego walca, zapisującego de facto sekwencje wciskanych klawiszy instrumentu).
Kolejnym etapem rozwoju nośników danych było opracowanie nośników magnetycznych. Szerzej używane wczesne nośniki magnetyczne to papierowe, stalowe bądź nylonowe taśmy magnetyczne i oparte na nylonowej wersji kompaktowe aplikacje w postaci kasety wideo, kasety magnetofonowej.
Motorem napędzającym pojawianie się nowych nośników danych stał się rozwój techniki komputerowej. Pierwsze komputery jako wejścia oraz jako pamięci używały nośników istniejących na rynku: papierowych kart i taśm perforowanych, szpul taśmy magnetycznej. Kaset magnetofonowych używano jako nośnika programów dla komputera Atari jeszcze w końcówce lat 80. Z uwagi na wady i ograniczenia istniejących nośników jak: niska gęstość zapisu, długi czas dostępu oraz brak możliwości wielokrotnego zapisu w przypadku nośników perforowanych szybko przystąpiono do opracowywania rozwiązań dedykowanych: pamięci rtęciowych, pamięci ferrytowych, magnetycznych dysków twardych i innych, jak NCR CRAM. Odpowiedzią na potrzeby rozwijającego się rynku, szczególnie mikrokomputerów i komputerów osobistych było skonstruowanie nośników wymiennych magnetycznych: dyskietki wielu rodzajów oraz optycznych: płyty CD / DVD. Wspomnieć należy też o pamięciach półprzewodnikowych, stosowanych nie tylko jako pamięć podręczna procesora czy pamięć RAM, ale także jako przenośne pamięci flash, karty pamięci czy półprzewodnikowe dyski twarde.