Pinokio jest drewnianym pajacem, który jednak może mówić i ruszać się. Odczuwa też głód, choroby i ludzkie słabości. Podobnie jak człowiek musi w życiu podejmować wybory. Jeśli są one złe, ponosi karę, a dobre są wynagradzane. Cechą charakterystyczną Pinokia jest nos, który wydłuża się, kiedy Pinokio kłamie. Pod koniec książki Pinokio w nagrodę za dobre postępowanie staje się zwykłym dzieckiem.
Poniżej ekranizacja książki
Pinokio - Problematyka
„Pinokio” to utwór poświęcony dojrzewaniu i dorastaniu, ciągłej pracy nad sobą i swoim charakterem, która powoduje zmiany na lepsze. Pinokio jest drewnianym pajacykiem, ma bardzo słaby charakter, nie potrafi się oprzeć pokusom, ale za każdym razem, kiedy łamie daną komuś obietnicę, spotyka go kara. Dzięki szczęściu i sprytowi wychodzi cało z każdej opresji. Stopniowo zaczyna żałować swojej lekkomyślności, zaczyna także rozumieć, że przez nieodpowiedzialność i lenistwo rani tych, którzy go kochają. Stopniowo i powoli zmienia postępowanie, dba o najbliższych, by otrzymać nagrodę – Pinokio przemienia się z drewnianego pajacyka w normalnego chłopca.
Powieść Collodiego opisuje przemianę, jaką dorastając przechodzimy prawie wszyscy, by stać się dojrzałymi ludźmi. Przemiana ta zachodzi gwałtownie lub łagodnie, w zależności od charakteru, ale każdy popełnia błędy i stopniowo uczy się postępować coraz lepiej. Autor przestrzega, że marny los może spotkać tych, którzy nie zechcą się poprawić – przykład kota i lisa, dwóch oszustów.
W książce jest wiele zdań, wypowiadanych przez bohaterów do Pinokia, brzmiących jak sentencje, wskazujące jak żyć. Na przykład, Dżepetto mówi do przybranego syna:
„... nie należy się przyzwyczajać do zbyt wykwintnego jedzenia. Mój drogi, nigdy nie wiadomo, co może się zdarzyć na tym świecie. Takie czasy ...”. Dwie strony dalej doradza:
„... nie po wspaniałym stroju poznać pana, ale po ubraniu czystym i schludnym”.
Rad udzielają Pinokiowi wróżka, wiewiórka, świerszcz i robaczek świętojański.
„... chłopców, którzy nie chcą się uczyć i za nic sobie mają podręczniki, szkołę i nauczycieli, a chcą się tylko bawić i psocić, czeka niewątpliwie smutny koniec...” – mówi do Pinokia chłopiec, który zamienił się w osiołka.
Streszczenie oraz omówienie lektury pod tym adresem (link).
Książka do pobrania (plik pdf) dostępna pod tym adresem (link).